Το απόλυτο αδιέξοδο του καπιταλισμού, εκδηλώνεται στην Ελλάδα με
τον πιο τραγικό τρόπο. Οι ¨θυσίες¨ που μας ζητούν, όχι μόνο δεν φτάνουν
στο τέλος τους, αλλά ένας νέος κρίκος στην αλυσίδα της σκλαβιάς
προστίθεται συνεχώς.
Απέναντι σ'αυτήν την ταξική επίθεση, η απόφαση των καθηγητών για
απεργία διαρκείας, δείχνει τον δρόμο του αγώνα. Θα ήταν όμως τραγικό
λάθος να πιστεύουμε ότι ένας κλάδος από μόνος του μπορεί να καταστρέψει
αυτήν τη ζοφερή πραγματικότητα. Ο αγώνας των καθηγητών πρέπει να
αγκαλιαστεί απ' όλη την κοινωνία. Πρωτίστως, με κοινές συνελεύσεις
καθηγητών, κηδεμόνων-μαθητών. Με κάλεσμα για ανοιχτές συζητήσεις για την
δημιουργία ταξικής αλληλεγγύης.
Ωστόσο, δεν πρέπει να σταματήσουμε εκεί. Πρέπει να αδράξουμε την
48ωρη απεργία στις 18-19 Σεπτεμβρίου και να την μετατρέψουμε σε γενική
πολιτική απεργία διαρκείας. Ακόμα και ο πιο δύσπιστος καταλαβαίνει ότι
με 24ωρες και 48ωρες απεργίες, με επισκέψεις σε υπουργικά γραφεία, με
υποσχέσεις καλής κυβερνητικής διαχείρισης, τα εγκληματικά σχέδια του
κεφαλαίου δεν ανατρέπονται.
Στηρίζουμε την απεργία των καθηγητών και παλεύουμε για γενική
πολιτική απεργία διαρκείας, χωρίς ταλαντεύσεις και συμβιβασμούς, ενάντια
στη γραφειοκρατία των υποταγμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών. Με γενικές
συνελεύσεις από τα κάτω, αμεσοδημοκρατικές δομές, με στόχο την ανατροπή
της πολιτικής κυριαρχίας, για μαχητικούς ταξικούς αγώνες ενάντια στην
κόλαση που μας ετοιμάζει η κυβέρνηση και τα αφεντικά της.
Ή ΑΥΤΟΙ Ή ΕΜΕΙΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου