Διαβάζοντας για την δημιουργία διοδίων στην Ημαθία και τις αντιδράσεις που υπάρχουν στην Πιερία πραγματικά ένοιωσα παράξενα. Μέσα στην γενικότερη κρίση της πατρίδας μας τα τελευταία χρόνια η ζωή και οι αντιλήψεις όλων μας έχουνε αλλάξει δραματικά. Χαμένοι στην ανάλγητη πραγματικότητα χάσαμε πολλά από αυτά που υπήρχανε και οριοθετούσαν τα πιστεύω και τις διεκδικήσεις μας. Δεν θα αναφερθώ στα εθνικά, τα πολιτικά ή ακόμα και στις πολλές δυσκολίες της καθημερινότητας. Αυτά απασχολούνε όλους μας, σε όλη την Ελλάδα. Όμως εκείνο που με βαραίνει και λέω δεν πάει άλλο είναι η κατηφόρα του τόπου μας. Της Ημαθίας, των πόλεων της και της υπαίθρου της. Κάποτε στο όχι μακρύ παρελθόν, στην «παλαιά Ελλάδα, προ κρίσεως», στην περιοχή μας υπήρχανε πολλά στραβά, έντονες διαμάχες, πολλοί «μικροηγεμόνες» σε κάθε τομέα. Όμως αυτά δημιουργούσανε μία ζωντάνια, σύνθεση μέσα από τους ανταγωνισμούς, συμμετοχή και στο τέλος ιδέες, στόχους, οράματα. Σήμερα βλέπουμε καθημερινά όχι μόνο οι στόχοι να ξεθωριάζουνε, τα οράματα για το τόπο να διαλύονται, αλλά και πλήρη αμφισβήτηση όλων εκείνων που κατακτήθηκαν με κόπο και σήμερα τείνουν να πάψουνε να υπάρχουν. Ακούω γύρω μου από επώνυμα άτομα να αμφισβητούνε, έστω και χαμηλόφωνα, το λόγο ύπαρξης των πανεπιστημιακών σχολών, της δημιουργίας του εμπορευματικού αεροδρομίου, της παραμονής του τελωνείου, των οδικών αξόνων και άλλων πολλών που κάποτε αποτελούσανε στρατηγικούς στόχους για κάθε επίπεδο διοίκησης και εξουσίας και αναρωτιέμαι μήπως πλέον απλά φτάσαμε σε ένα ύστατο βαθμό έλλειψης ιδεών και οραμάτων για το τόπο μας; Φτάσαμε στο σημείο να παρακολουθούμε τους γύρω να δίνουνε μάχες για αυτά που θεωρούνε κεκτημένα τους, να αντιδρούνε στις αδικίες σε βάρος τους και απλά να είμαστε θεατές χωρίς εμείς να αντιδράμε και διαπραγματευόμαστε σχεδόν σε τίποτε. Μας βάζουνε διόδια και λέμε δεν πειράζει! Μας παίρνουνε σχολές, υπηρεσίες, στρατό και λέμε ίσως να έχουν και δίκαιο! Δεν προχωράει κανένα αναπτυξιακό έργο και λέμε τι να κάνουμε είναι χρόνια δύσκολα! Μα οι άλλοι που αντιστέκονται, διεκδικούνε, βάζουνε στόχους είναι σε άλλη χώρα; Δεν ζούνε εδώ; Αν δυσκολευόμαστε να βρούμε το βηματισμό μας και να ξαναγίνουμε πολίτες άξιοι του τόπου μας ας δανειστούμε έστω ιδέες από τους άλλους. Πριν από λίγο καιρό έγινε στην Πιερία ένα συνέδριο για να τεθούνε οι στόχοι για την ευημερία και την ανάπτυξη της περιοχής. Ας ξεκινήσουμε και εμείς από κάτι τέτοιο. Ας καθίσουμε όλοι σε ένα τραπέζι να μιλήσουμε, να σκεφτούμε, να διαφωνήσουμε, να συνθέσουμε, να αναθεωρήσουμε. Όλοι μαζί όμως. Και όταν λέμε όλοι εννοούμε όλοι, όπως λέει και το γνωστό σλόγκαν. Πρώην και νυν όλοι. Ας χαράξουμε ένα νέο πλαίσιο στρατηγικών στόχων, μία πορεία διεκδικήσεων, ας βάλουμε μία κόκκινη γραμμή στην πτώση και ένα βηματισμό για το μέλλον. Όλοι μαζί. Μικροί και μεγάλοι παλιοί και νέοι στους θεσμούς. Εδώ ζούμε και θα ζούμε εμείς και τα παιδιά μας. Ας κάνουμε μία νέα αρχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου