Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο:
Τίτλος: “Η ΕΕ απογοητεύει την Κύπρο”
Υπότιτλος: “Τώρα θα πρέπει να ασκηθεί μεγαλύτερη πίεση πάνω στην Τουρκία για να αποσύρει τα στρατεύματά της από την Κύπρο”
Πριν 40 χρόνια από σήμερα τουρκικά στρατεύματα εισέβαλαν στην Κύπρο. Η κατεχόμενη περιοχή εξακολουθεί να απαιτεί την παρουσία ειρηνευτικών δυνάμεων για τη διατήρηση της σταθερότητας. Η κατάσταση δεν συνάδει με τις βασικές αξίες και αρχές της ΕΕ, γράφει η Ευρωβουλευτής Cecilia Wikström.
«Στις 20 Ιουλίου 1974 τουρκικά στρατεύματα εισέβαλαν στην Κύπρο και παραβίασαν έτσι το διεθνές δίκαιο, την αρχή της εδαφικής ακεραιότητας, καθώς και την κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας. 200 000 άνθρωποι έγιναν πρόσφυγες στην ίδια τους τη χώρα, όταν αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους στο βόρειο μέρος και εξακολουθούν να εμποδίζονται να επιστρέψουν. 2 000 άτομα, αδέλφια, γονείς και σύντροφοι εξαφανίστηκαν χωρίς να αφήσουν ίχνη και 1 200 από αυτά εξακολουθούν να αγνοούνται. Ζουν ακόμη ή είναι θαμμένα σε ομαδικούς τάφους, σε ένα πηγάδι ή κοντά σε ένα ανώνυμο δένδρο; Κανείς δεν γνωρίζει.
160 000 έποικοι
Σήμερα, 40 χρόνια μετά την εισβολή και κατοχή εδάφους μεγαλύτερου του 36% της έκτασης της Κύπρου, η κατάσταση για ένα ξένο παρατηρητή φαίνεται να έχει ομαλοποιηθεί. Οι περισσότεροι από εμάς τους κατοίκους των βορείων χωρών που κολυμπούμε στις όμορφες ακρογιαλιές του νησιού είμαστε ήσυχοι στην άγνοιά μας για το ότι η πρωτεύουσα Λευκωσία εξακολουθεί να είναι διαιρεμένη με συρματοπλέγματα και εμπόδια από σκουριασμένες λαμαρίνες.
Αυτό που η Τουρκία προσπαθεί να παρουσιάσει ως ένα εσωτερικό πρόβλημα μεταξύ των Ε/κ και των Τ/κ, στην πραγματικότητα είναι μια συνεχιζόμενη παράνομη τουρκική κατοχή. Σε μια προσπάθεια να αλλάξει το δημογραφικό χαρακτήρα και να διαστρεβλώσει τα πληθυσμιακά δεδομένα στο νησί, η Τουρκία εφαρμόζει ένα συστηματικό σχέδιο εποικισμού στο κατεχόμενο βόρειο μέρος του νησιού. Σήμερα ζουν στο κατεχόμενο μέρος 160.000 Τούρκοι έποικοι, που είναι πολύ περισσότεροι από τις 85.000 που είναι οι αυτόχθονες Τ/κ που ζουν ακόμη εκεί. Επιπλέον υπολογίζεται να βρίσκονται εκεί σταθμευμένοι περισσότεροι από 43.000 Τούρκοι στρατιώτες. Για κάθε Τ/κ αναλογούν δύο Τούρκοι στην κατεχόμενη περιοχή.
Εκτός από το χαμό τόσων ζωών, μια από τις πιο τραγικές συνέπειες της τουρκικής εισβολής και της κατοχής που επακολούθησε, είναι η εκ προθέσεως συστηματική καταστροφή της πολιτιστικής και θρησκευτικής κληρονομιάς στα κατεχόμενα. Αυτό το έχω δει με τα ίδια μου τα μάτια. Εκατοντάδες ιστορικά και θρησκευτικά μνημεία, όπως εκκλησίες, κοιμητήρια και αρχαιολογικοί χώροι κατεστράφησαν, λεηλατήθηκαν ή βεβηλώθηκαν.
Ενάντια στα οράματα της ΕΕ
Η κατάσταση δεν συνάδει καθόλου με τις βασικές αξίες και τις αρχές της ΕΕ. Είναι ανωμαλία, που η ΕΕ, που δημιουργήθηκε ως μεγάλο πρόγραμμα ειρήνης πάνω στο οποίο βασίζεται η υπόλοιπη συνεργασία, έχει ένα κ-μ του οποίου το 1/3 του εδάφους του βρίσκεται υπό στρατιωτική κατοχή και όπου απαιτείται να είναι σταθμευμένα 860 άτομα της ειρηνευτικής στρατιωτικής δύναμης του ΟΗΕ, κατά μήκος της λεγόμενης πράσινης γραμμής, για να διατηρούν τη σταθερότητα.
Η λύση του Κυπριακού θα έπρεπε να βρισκόταν πρώτη στην ημερήσια διάταξη της Ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής, τόσο για στρατηγικούς όσο και για ανθρωπιστικούς λόγους και αναμένω πως η νέα Ύπατη Εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα εξωτερικής πολιτικής, που θα διαδεχθεί την Catherine Ashton το φθινόπωρο, θα διαδραματίσει ένα πολύ πιο ενεργό ρόλο στις διαπραγματεύσεις μεταξύ του Προέδρου της Κύπρου και του Εκπροσώπου των Τ/κ.
Θα μπορούσαν και θα έπρεπε να γίνουν πολλά και από πλευράς της Σουηδίας. Έχουμε εδώ και πολύ καιρό καλές σχέσεις με την Τουρκία και είμαστε μια από τις χώρες που υποστηρίζουν μελλοντική ένταξή της στην ΕΕ. Είναι καιρός να αρχίσουμε να ασκούμε πίεση πάνω τους για να αποσύρουν τα στρατεύματά τους, να άρουν την παράνομη κατοχή και να αναγνωρίσουν ως κράτος την Κύπρο. Τότε μόνο θα μπορέσει να διασφαλιστεί η ειρήνη και η σταθερότητα στο νησί και να δημιουργηθεί ένα κοινό μέλλον για τους Ε/κ και τους Τ/κ.
Απαιτείται δημοκρατική λύση
Η ειρήνη δεν προϋποθέτει μόνο την απουσία πολέμου, αλλά και το σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, τη δημοκρατία και τις αρχές του κράτους δικαίου. Είναι καιρός να αρχίσουμε να λέμε αυτό που πρέπει να ακούσει η Τουρκία αντί αυτού που επιθυμεί να ακούει. Η Ευρωπαϊκή συνεργασία δημιουργήθηκε για να ενώσει τους λαούς της Ευρώπης και να χτίσει γέφυρες εκεί που προηγουμένως τα σύνορα ήταν τα συρματοπλέγματα, οι φραγμοί και η καχυποψία. Είναι φανερό ότι ενόσω δεν επιτυγχάνεται δημοκρατική λύση, θα είναι κλειστή η πόρτα της ένταξης στην ΕΕ. Τα οδοφράγματα και τα στρατεύματα του ΟΗΕ για τη διατήρηση της ειρήνης δεν έχουν θέση σήμερα στην ΕΕ.»
Cecilia Wikström (FP)
Ευρωβουλευτής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου