Με αφορμή όσα διαδραματίζονται και φέτος γύρω από την εμπορία του συμπύρηνου ροδάκινου, μετά την σύσκεψη που συγκάλεσε ο Νομάρχης και στην οποία παραβρέθηκα, βρέθηκα ανάμεσα στους αγρότες που συγκεντρώθηκαν στο Μακροχώρι για να ανταλλάξουν προβληματισμούς για το μέλλον τους και αισθάνομαι την ανάγκη να ξεκαθαρίσω τις θέσεις μου, όπως έκανα και από το βήμα της συγκέντρωσης όταν κλήθηκα να εκφράσω την άποψη μου.
Παρακολουθώ, όπως κάθε χρόνο, τις διεργασίες που εξελίσσονται μεταξύ των μεταποιητών συμπύρηνου ροδάκινου και των αγροτών παραγωγών, για την τιμή που θα έχει φέτος το προϊόν. Είθισται από παλιά, αυτή την εποχή να αναζητούνται δημόσιοι τιμητές των θέσεων της μιας ή της άλλης πλευράς. Η αίσθηση που έχω πλέον από τη θέση του βουλευτή μέσα από την συνεχή επικοινωνία με τους απλούς αγρότες, είναι ότι στα μάτια της κοινής γνώμης η παράσταση αυτή έχει λάβει κωμικοτραγικές διαστάσεις εμπαιγμού και υποκρισίας. Το γεγονός ότι και οι δυο πλευρές αναζητούν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο συμμάχους ή και αντιπάλους προκειμένου να προβάλλουν η κάθε μια τις δικές της θέσεις, προσωπικά, ως νέο πολιτικό, μόνο θλίψη μου γεννά.
Δυστυχώς, πολλά χρόνια τώρα μια ολόκληρη κοινωνία ταλανίζεται ανάμεσα σε διογκωμένα διλήμματα και "επαναστάτες" που σώζουν τον τόπο. Καταστάσεις δηλαδή, που έχουν κοινή αφετηρία και τον ίδιο μοιραίο προορισμό, την εξαπάτηση του αγροτικού κόσμου και τη διατήρηση του σε ρόλο ναυαγού στο πέλαγος της υποκρισίας και της ιδιοτέλειας κάποιων επιτήδειων.
Και θα είμαι ξεκάθαρος. Επιτήδειοι που επιδιώκουν κάθε χρόνο να θολώσουν το τοπίο για να αποκομίσουν οφέλη για τους ίδιους, συναντάμε και στους δυο χώρους. Υπάρχουν σωστοί βιομήχανοι αλλά υπάρχουν και εκείνοι που αποσκοπούν στην αρπαχτή και αδιαφορούν για μέλλον του κλάδου. Υπάρχουν οι χιλιάδες φιλότιμοι και εργατικοί αγρότες που μοχθούν και αγωνιούν για το μέλλον της αγροτικής παραγωγής, αλλά υπάρχουν και κάποιοι ανάμεσα τους που όλα αυτά τα χρόνια επιδιώκουν τον εύκολο πλουτισμό συνεργαζόμενοι κάτω από το τραπέζι με κερδοσκόπους της αγοράς.
Όλο αυτό το διάστημα, που εξελίσσεται αυτός ο "παραδοσιακός" διάλογος για την τιμή του προϊόντος, κάποιοι προσπαθούν να αποκρύπτουν το αυτονόητο. Ότι δηλαδή, στην αλυσίδα αυτής της παραγωγικής δραστηριότητας, κρίκοι της οποίας είναι τόσο οι παραγωγοί συμπύρηνου όσο και οι παραγωγοί κομπόστας, δεν μπορεί να πιστεύει κάποιος ότι πρέπει να έχουμε νικητές και ηττημένους ή ωφελημένους και ριγμένους. Όποια από τις δυο πλευρές χρεοκοπήσει, θα συμπαρασύρει και την άλλη στην καταστροφή.
Έχει ειπωθεί βέβαια πολλές φορές στο παρελθόν από τους πιο ψύχραιμους, ότι σε αυτή την παραγωγική αλυσίδα νομοτελειακά πρέπει όλοι οι κρίκοι να είναι το ίδιο ισχυροί, γιατί σε αντίθετη περίπτωση είναι θέμα χρόνου να σπάσει. Κι αν σπάσει η αλυσίδα θα σταματήσει η παραγωγή. Αυτοί λοιπόν που έχουν τον πρώτο και κύριο λόγο αλλά και την ευθύνη να προστατέψουν την παραγωγική αυτή αλυσίδα, που ξεκινά από το χωράφι, περνά από την μεταποίηση του και καταλήγει στην εξαγωγή του τελικού προϊόντος, δεν μπορεί να είναι άλλοι από τους ίδιους τους συμμετέχοντες σε αυτήν.
Δυστυχώς, μετά την αποδέσμευση της παραγωγής από τις κοινοτικές ενισχύσεις, που σήμανε κατ ουσία και την πλήρη απελευθέρωση της αγοράς, κυριάρχησαν μικροπολιτικές σκοπιμότητες και συμφέροντα που εν πρώτοις φαινόταν ότι λειτουργούν υποστηρικτικά στο εισόδημα των παραγωγών, αλλά μεσομακροπρόθεσμα αποδεικνύεται ότι λειτούργησαν ως ανάχωμα στην προσπάθεια του αγροτικού κόσμου να περάσει στη νέα εποχή.
Οι "πατερίτσες" του κράτους που εφευρίσκονταν κάθε χρόνο τέτοια εποχή, είτε ως συγκεκαλυμμένες ενισχύσεις του αγροτικού εισοδήματος, είτε με οποιαδήποτε άλλη μορφή, αποδεικνύεται περίτρανα ότι δεν βοήθησαν τον αγροτικό κόσμο να κατακτήσει τη ανταγωνιστική εκείνη θέση που απαιτούν οι καιροί, στην αγορά. Αντίθετα, συνετέλεσαν στη "αγρανάπαυση" συνειδήσεων και στην ανάπτυξη στρεβλώσεων, που εγκλώβισαν τον αγροτικό κόσμο σε ψεύτικα διλήμματα και αδιέξοδα αιτήματα. Οι αγρότες μας, αντί να οργανώνουν το μέλλον των δραστηριοτήτων τους, αναλώθηκαν όλα αυτά τα χρόνια σε μια ανούσια διεκδίκηση στήριξης του εισοδήματος τους από το κράτος, κλείνοντας τα μάτια στις πραγματικές συνθήκες της αγοράς. Βέβαια, δεν φταίει για αυτή την κατάσταση ο απλός αγρότης που μοχθεί καθημερινά για τη σοδειά του, αλλά ο περίγυρος που απαρτίζεται από διάφορους παράγοντες του αγροτοσυνεταιριστικού και αγροτοσυνδικαλιστικού χώρου, πολιτικούς που συνέπλευσαν με αυτούς, πολιτευτές και αυτόκλητους σωτήρες του τόπου που αναζητούσαν τον εύκολο τρόπο να αναρριχηθούν σε ένα σαθρό πολιτικό σύστημα.
Παραγωγοί και μεταποιητές είναι καταδικασμένοι να αναζητήσουν από κοινού τους κοινούς μελλοντικούς στόχους. Είναι καταδικασμένοι να μάθουν να σχεδιάζουν από κοινού το μέλλον της καλλιέργειας συμπύρηνου, για να διατηρηθεί η ελληνική κομπόστα σε υψηλό επίπεδο. Αν επικρατήσουν οι φωνές που παροτρύνουν να διευρυνθεί το χάσμα και η εγκληματική αντίληψη περί "λύκου και προβάτου", καμιά από τις δυο πλευρές δεν μπορεί να ελπίζει ότι υπάρχει καλό μέλλον στις παραγωγικές δραστηριότητες τους. Σε αυτή τη χώρα άλλωστε, δεν μας λείπουν τα παραδείγματα κατάρρευσης επαγγελματικών κλάδων ακριβώς επειδή επικράτησε η στείρα αντίληψη της μάχης χαρακωμάτων.
Ως νέος βουλευτής, διαισθανόμενος την ευθύνη απέναντι στους χιλιάδες αγρότες του νομού, δηλώνω απερίφραστα, ότι δεν προτίθεμαι να συρθώ λαϊκίζοντας προς άγρα ψήφων στη λογική της στείρας αντιπαράθεσης που κυριαρχεί όλα αυτά τα χρόνια, πλειοδοτώντας ανερμάτιστα στην ελεημοσύνη που σέρνουν κάποιοι τον αγροτικό κόσμο.
Τις ευθύνες μου για την προώθηση ουσιαστικών προτάσεων στην κυβέρνηση, για την ανασύσταση του αγροτοσυνεταιριστικού χώρου και την παροχή κάθε εργαλείου πρόσφορου να βοηθήσει στον ολοκληρωμένο σχεδιασμό της αγροτικής παραγωγής, τις αναλαμβάνω στο ακέραιο και στο βαθμό που μου αναλογούν. Πρέπει να αλλάξουν οι δομές, πρέπει να αλλάξουν τα πλαίσια στα οποία κινείται η αγροτική ζωή του τόπου και πρέπει μέσα από αυτές τις αλλαγές να επαναπροσδιοριστεί η κατεύθυνση της αγροτικής οικονομίας. Η κυβέρνηση έχει την ευθύνη να γκρεμίσει το σαθρό σημερινό οικοδόμημα, που στην πραγματικότητα του αρμόζει ο χαρακτηρισμός "παράγκα", και να βάλει τα θεμέλια πάνω στα οποία, με τη δική τους προσπάθεια οι αγρότες, θα χαράξουν νέα πορεία. Και σε αυτή την προσπάθεια θα αφιερώσω όλες μου τις δυνάμεις.
Είμαι παρών στις εξελίξεις, για να κάνουμε όλοι μαζί τον απολογισμό όσων θα συμβούν, για να δούμε πρόσωπα, πρακτικές και αποτελέσματα. Θέλω να συμβάλω επί της ουσίας, με διάφανες πολιτικές προτάσεις, για να πάψει ο αγροτικός κόσμος να εμφανίζεται ως επαίτης, να κατακτήσει τη θέση που του αξίζει στην αγορά, να πάψει να σύρεται ως ουραγός καταστάσεων που ορίζουν άλλοι και να διασφαλίσει τη βιωσιμότητα της αγροτικής δραστηριότητας για μια αξιοπρεπή διαβίωση.
Από τους αγρότες και εν προκειμένω από τους παραγωγούς συμπύρηνου, θέλω να ζητήσω να αναλογιστούν, πως και γιατί επί σειρά ετών διατηρούνται εγκλωβισμένοι στην πρακτική της διεκδίκησης κάποιων λεπτών του ευρώ από τρίτους (επί της ουσίας σε ρόλο επαίτη), αντί να έχουν τον έλεγχο της αγοράς, όντας οι παραγωγοί της πρώτης ύλης και αριθμητικά υπερδεκαπλάσιοι από τους "αντιπάλους" τους.
Από την κυβέρνηση θα απαιτήσω με επιμονή να βάλει βαθιά το μαχαίρι για να ξεριζώσει τη σαπίλα στο αγροτοσυνεταιριστικό και αγροτοσυνδικαλιστικό χώρο, δίχως να υπολογίσει το πολιτικό κόστος. Για μένα προσωπικά δεν τίθεται θέμα πολιτικού κόστους.
Ή πάμε μπροστά και ισοπεδώνουμε στο πέρασμα μας την παράγκα της εξαπάτησης του αγροτικού κόσμου ή χρεωνόμαστε την ευθύνη για τη διαιώνιση του κυκλώματος που κρατά δέσμιο τον αγροτικό κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου