Θανάσης Γικόνογλου: «Η Ρωμανία κι αν επέρασε, ανθεί και φέρει κι άλλο» 1916-1924

Τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου ενθυμούμαστε αυτές τις ημέρες. Οι απανταχού Έλληνες τιμάμε και πενθούμε τους αδικοχαμένους Ακρίτες, τους ξεριζωμένους πρόσφυγες του Πόντου που υπέστησαν βίαια βασανιστήρια για να συναντήσουν τη λύτρωση μέσα από το θάνατο  στα στρατόπεδα της ερήμου, ύστερα από το πογκρόμ που εξαπέλυσαν οι Νεότουρκοι της εποχής. Οι μαρτυρίες και τα ντοκουμέντα, τόσο από τη διεθνή βιβλιογραφία όσο και από τα κρατικά αρχεία πολλών χωρών, βρίθουν πληροφοριών για τούτο το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας που ΔΕΝ παραγράφεται. Από το 1914 έως το 1924 τουλάχιστον το 50% του ποντιακού πληθυσμού θανατώθηκε. Ο τραγικός απολογισμός αριθμεί περίπου 353.000 νεκρούς και ο αριθμός αυτός όλο και μεγαλώνει με τα στοιχεία που βλέπουν το φως. Είναι γεγονός πως η τραγωδία αυτή έχει οικουμενική διάσταση. Ο πόνος βαστά ακόμα βαθύς στις ψυχές όχι μόνο των Ποντίων αλλά των απανταχού Ελλήνων. Ας διατηρήσουμε λοιπόν ανεξίτηλα στη μνήμη μας όλα αυτά που πέρασαν οι συμπατριώτες μας και δανειζόμενος μια φράση της Αγγελικής Λαΐου, Ακαδημαϊκού και βυζαντινολόγου, να θυμίσω την πάντα επίκαιρη ρήση: "Χωρίς την ιστορία μας είμαστε σαν τον άνθρωπο που χάνει τη μνήμη του ". Ας παραδειγματιστούμε από το παρελθόν και ας βαδίσουμε όλοι μαζί σε μια πορεία προς ένα καλύτερο και πιο αισιόδοξο μέλλον. Ελπίζουμε γιατί,  «Η Ρωμανία κι αν επέρασε, ανθεί και φέρει κι άλλο».