Για την «Χρυσή Αυγή» και τα εκλογικά της “κατορθώματα”

Του Αλέκου Χατζηκώστα, εκδότη της "Άλλης Άποψης"

Το αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών, σίγουρα έκρυβε μία δυσάρεστη και επικίνδυνη «έκπληξη». Η νεοναζιστική «Χρυσή Αυγή» (Χ.Α) από την πολιτική αφάνεια του 2009 με 0,29% και 19.624 ψήφους, εκτοξεύτηκε στο 6,97% και στις 440.894 ψήφους, κατακτώντας 21 έδρες στη Βουλή! Στην Ημαθία έχουμε αύξηση κατά 7.036 ψήφους (+7,46%) και ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά σε ολόκληρη την χώρα. Σε επίπεδο πρώην δήμων την σκυτάλη κρατά ο Δήμος Απ. Παύλου με 13,09%, ενώ μεγάλα είναι τα ποσοστά σε παραδοσιακά «συντηρητικές περιοχές» (π.χ περιοχή Ειρηνούπολης 9,77%, Μελίκης 9,36%). Το κλειδί για την κατανόηση των αιτιών αυτού του αποτελέσματος δεν είναι ασφαλώς «η δύναμη» των ναζιστικών ιδεών και μεθόδων της Χ.Α, αλλά οι ίδιες οι καταλυτικές επιδράσεις που έχει η βαθειά κρίση και αποσύνθεση του καπιταλισμού και των θεσμών που τον εκφράζουν, στη συνείδηση ενός συγκεκριμένου τμήματος της κοινωνίας. Θα πρέπει δηλαδή να ειδωθεί το όλο «φαινόμενο» στην επίδραση της καπιταλιστικής κρίσης σε επίπεδο κοινωνικής συνείδησης.
Σύμφωνα με τα σταθμισμένα σε σχέση με το εκλογικό της ποσοστό στοιχεία που παρουσίασε ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών Χ. Βερναδάκης προκύπτει ότι πρόκειται ως επι το πλείστον σε άνδρες σε ποσοστό 7,6% του εκλογικού σώματος σε σχέση με το 6,3% των γυναικών. Το μεγαλύτερο ποσοστό συγκεντρώνεται στις ηλικίες 25-34 ετών (13,6%). Όσον αφορά το μορφωτικό τους επίπεδο τα ποσοστά τους είναι 2,8% μεταξύ των ψηφοφόρων κατώτερης βαθμίδας, 9,9% μέσης και 5,6% ανώτερης. Όσον αφορά την ταξική σύνθεση καταλαμβάνει το 9,6% στους ανέργους, το 19,2% στους επαγγελματοβιοτέχνες, το 9,4% στους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα. Να σημειώσουμε ακόμη ότι όπως έχει αποδειχθεί (στην Αθήνα) ιδιαίτερη απήχηση είχε σε τμήματα που ψήφιζαν αστυνομικοί και ανάλογες υπηρεσίες.
Να λοιπόν το έδαφος που επωάζεται το αυγό του φιδιού. Συνοπτικά οι παράγοντες είναι: απότομη εξαθλίωση - πληβειοποίηση, καμιά προηγούμενη σχέση με την πολιτική, την αριστερά και το εργατικό κίνημα (συμμετοχή σε σωματείο, απεργία, διαδήλωση κ.λπ.), χαμηλό μορφωτικό - εκπαιδευτικό επίπεδο (ανεξάρτητα από τη γνώμη που έχει για τον εαυτό του, π.χ. μπορεί να θεωρεί, καταναλώνοντας τα σκουπίδια του διαδικτύου, ότι είναι «ενημερωμένος» ή και ότι ξέρει πολλά), ανασφάλεια - απελπισία που αδυνατεί να μετατραπεί σε αγωνιστική διάθεση (και επενδύεται σε μούντζα - ανάθεση στους «μπράβους» της Xρυσής Aυγής να «καθαρίσουν» για τον ίδιο που αισθάνεται ανήμπορος να το κάνει), αντίληψη για την πολιτική σαν κάτι γενικά «κακό» που επομένως μπορεί να αντιμετωπιστεί με ένα άλλο «αντισυστημικό κακό» (κάτι σαν πόλεμος συμμοριών, επίσημων και ανεπίσημων) κ.λπ.
Bεβαίως, 35 χρόνια με κυρίαρχα τα αστικά ιδεολογήματα (EE, ατομισμός - απονέκρωση κάθε έννοιας συλλογικότητας και αλληλεγγύης, προφητείες για το τέλος της ιστορίας, των ιδεολογιών και των μεγάλων αφηγήσεων, η λατρεία ενός χυδαίου καταναλωτισμού κ.λπ.) και με συνεχή πτώση (ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια των συνεχών αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση) του μορφωτικού φορτίου που απομένει σ’ έναν 15χρονο ή 18χρονο ¬κυρίως σε αυτούς που δεν συνεχίζουν στα AEI¬ σε εποχή παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης και διεύρυνσης της εξαθλίωσης, τέτοια φαινόμενα θα έπρεπε να αναμένονται. Δεν είναι η πρώτη φορά που το σύστημα οργανώνει και ενισχύει αντιδραστικές δυνάμεις συνδεδεμένες με κρατικούς μηχανισμούς, προκειμένου να τις χρησιμοποιήσει ενάντια στο εργατικό - λαϊκό κίνημα. Τέτοιο ρόλο είχε αναθέσει στον ΛΑ.Ο.Σ. το προηγούμενο διάστημα, για τέτοιο ρόλο προετοιμάζει τη «Χρυσή Αυγή». Η Ιστορία έχει διδάξει ότι απέναντι στην περαιτέρω αντιδραστικοποίηση, που είναι ένα φυσικό επακόλουθο σε συνθήκες κρίσης, η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα πρέπει να επαγρυπνούν. Μόνο ένα ισχυρό εργατικό λαϊκό κίνημα μπορεί να αντιμετωπίσει και να βάλει στο περιθώριο τέτοιες επικίνδυνες φασιστικές και ναζιστικές αντιλήψεις που φορούν φιλολαϊκή προβιά. Στις επικείμενες εκλογές ο λαός πρέπει να διορθώσει την ψήφο του και ως προς τη «Χρυσή Αυγή».
Όπως θα ήταν λάθος οι 450.000 έλληνες ψηφοφόροι του ναζιστικού μορφώματος να καταταγούν σε καμιά μόνιμη τέτοια κατηγορία, έτσι θα ήταν και λάθος να υποτιμηθεί η μόνιμη σχέση που έχουν αρχίσει να αποκτούν αρκετοί από αυτούς με ρατσιστικές - φασίζουσες αντιλήψεις.
Tο σίγουρο είναι ότι η απάντηση στους προσωρινούς -ελπίζουμε- ψηφοφόρους της Xρυσής Aυγής δεν μπορεί παρά να είναι πρωτίστως πολιτική, μορφωτική και διαφωτιστική, μέσα στο κίνημα και στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στα σχολεία και τις σχολές, συνδεδεμένη με την ευρύτερη πάλη για τα οικονομικά και πολιτικά δικαιώματα του λαού. Οι δε ψηφόροι της,ας διρθώσουν την ψήφο τους!