Του Λάζαρου Χατζηιωαννίδη
Επειδή πολύς λόγος γίνεται το τελευταίο διάστημα για αυτήν
την νέα τάση, την μοντέρνα εμφάνιση του παλαιοκομματισμού, θα ήθελα από την
πλευρά μου να καταθέσω κάποιες σκόρπιες σκέψεις…
Δείτε τους, υπάρχουν γύρω μας… δηλώνουν ανεξάρτητοι
υποψήφιοι! Δεν είναι δύσκολο να τους διακρίνουμε… Οι περισσότεροι στήριζαν
κομματικές επιλογές αδιαμαρτύρητα και ζητούσαν πριν από λίγο καιρό χρίσματα από
τους πολιτικούς τους φορείς… Οι τότε αντίπαλοί τους αποκαλούνταν από τους
ίδιους «αντάρτες» και χλευάζονταν επειδή δήλωναν ανεξάρτητοι…Οξύμωρο ε;;;
Η καινοτόμα επιχειρηματολογία τους συγκεντρώνεται στη φράση:
«Δεν αποποιούμαι την ιδεολογία μου και τον πολιτικό χώρο (χορό μήπως;) στον
οποίο ανήκω…» και έχει στόχο να κλείσει το μάτι στους οπαδούς της όποιας
παράταξης και να τους πει: «Εδώ είμαι, ελάτε!!!»… Αυτό συμβαίνει κυρίως αφού
προηγηθεί η κεντρική δήλωση του κόμματος πως δεν θα ακολουθήσει τη λογική του
χρίσματος… Η μόνη αποτελεσματική αντιμετώπιση αυτού του επικοινωνιακού ελιγμού
θα είναι να τον απορρίψουμε…
Να απορρίψουμε και να αποκαλύψουμε σαν κοινωνία αυτήν την
βαθύτερη συμφωνία με τις εφαρμοζόμενες πολιτικές, αυτήν την «Νέα πραγματικότητα
των μνημονίων», αυτήν την πραγματικότητα που φέρνει το κλείσιμο των σχολείων
του τόπου μας, των υπηρεσιών, του νοσοκομείου μας.
Το διακύβευμα αυτών των εκλογών θα πρέπει να είναι ο
επαναπροσδιορισμός της αυτοδιοίκησης πάνω στις αρχές της συλλογικότητας, της Δημοκρατίας,
των κοινωνικών αγαθών και των δομών αλληλεγγύης, και γι’αυτόν ακριβώς το λόγο
μια δημοτική παράταξη που διεκδικεί τη στήριξη του κόσμου ΠΡΕΠΕΙ να έχει
πολιτικό υπόβαθρο και σε καμιά περίπτωση να είναι απολίτικη.
Πλήθος στρατευμένων και ετοιμοπόλεμων ανεξάρτητων λοιπόν,
στην ιερή ιδέα της σωτηρίας του τόπου και της κοινωνίας μας, όπου μας
προτρέπουν να την ζωγραφίσουμε ξανά από τις στάχτες της… μόνο που με αυτόν τον
τρόπο θα γίνει γκρίζα….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου