Ύστερα από τη μεταπολίτευση, την ανάπτυξη στη χώρα έφεραν οι κομματικοί σχηματισμοί, ως γνήσιοι εκφραστές της δημοκρατίας, που πολλοί τους υπηρετούμε από διαφορετικές πλατφόρμες αρχών και ιδεών.
Σήμερα όμως, έπειτα από κάποιες δεκαετίες, έχουν εκφύγει του προορισμού τους• τα κόμματα πληγώθηκαν από προκλητικά σκάνδαλα, άσκοπες αντιπαραθέσεις και άγονους πειραματισμούς. Διατελώντας σε ιδεολογική σύγχυση, διαχέουν την ηχώ της αθηνοκεντρικής πολιτικής σκηνής και δείχνουν να αποτυγχάνουν στην επίλυση των οξύτατων προβλημάτων της κοινωνίας.
Η εφαρμογή του ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ, με τη διοικητική ισχυροποίηση δήμων και κοινοτήτων, αποτελεί ευκαιρία πολιτικής και κοινωνικής αυτοδιάθεσης. Δίχως, λοιπόν, να διαφαίνεται -στον ορίζοντα- άλλο δημοκρατικό πολιτικό σύστημα, ικανό να διαχειριστεί αποτελεσματικά τις απαιτήσεις των καιρών (ωθώντας τα άτομα μακριά από την επαπειλούμενη εκμηδένιση της οικονομικής και επαγγελματικής τους υπόστασης) η λύση είναι μία: η επιλογή υπερκομματικών ανεξάρτητων παρατάξεων. Σε αντίθετη περίπτωση συνεργούμε στη διατήρηση μιας πολιτικής παθογένειας, που πλήττει και τους κομματικούς συνδυασμούς και τους πολίτες, εκτός από όσους αρέσκονται να λυμαίνονται τον δημόσιο πλούτο.
Η πολιτική πολυφωνία είναι μέσο εξυγίανσης των κομματικών μηχανισμών και αποτελεί εχέγγυο εξόδου από την ηθική πολιτική κρίση, που θα αποδεσμεύσει τους φορείς εξουσίας από πελατειακές σχέσεις και λαϊκιστικές μεθόδους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου