Η κολύμβηση στην άγνωστη θάλασσα των προσεχών αυτοδιοικητικών εκλογών είναι μία πρόκληση αρχών για κάθε υποψήφιο. Πρέπει να μπορεί ο υποψήφιος να ξεπεράσει τα κομματικά αβαθή στα οποία (ας μην κρυβόμαστε, οι παρθενογενέσεις σπανίζουν) γαλουχήθηκε για τα κοινά. Να κοιτάξει πολυσυλλεκτικά το φάσμα των ιδεών χωρίς πρεσβυωπίες. Να σκεφτεί τοπικά αλλά όχι με τη μονομέρεια μιας φυλακής, ελεύθερα όχι σαν βραχονήσι. Φιλευρωπαϊκά σε διαστάσεις αναγέννησης, διαφωτισμού και απεμπλοκής από τον ειδικό μεσαίωνα που μας κύκλωσε. Οφείλει από βιοπαλαιστής να μοιάσει έγκυρος πολιτευτής, να μπει σε μια στενόχωρη διαδικασία έκθεσης, γνωριμίας με κοινό αφιλόξενο πολλές φορές, καχύποπτο, ειρωνικό ίσως, κάποτε ευτελίζεται κιόλας, όμως αξίως. Στο τέλος της οδού η ικανοποίηση δεν είναι στυφή, ο αγώνας έχει το μπαρούτι που σε μεθάει.
Η περιφέρεια στις θέσεις της οποίας προσηλωμένα διεκδικώ αιρετή φωνή, θα είναι μια ολόφρεσκη διαδικασία, όλοι μαζί θα τη γνωρίσουμε, θα τη βελτιώσουμε και θα την αναδείξουμε. Το ολιγομελές συμβούλιο των 5-6 εκπροσώπων ανά νομό, θα αποφασίζει για τον κεντρικό σχεδιασμό των νοσοκομείων δίχως εξαρτήσεις Αθηνών και γραφειοκρατίες κεντρικής κυβέρνησης. Θα συντηρεί, χαράζει και υλοποιεί το οδικό δίκτυο όπως από πρώτο χέρι θα το νοιώθουν οι ίδιοι οι χρήστες του. Τα μητροπολιτικά αθλητικά κέντρα οριστικά θα περάσουν στην ευθύνη μας ως καθήκον προτεραιότητα και ιεραποστολή. Οι αδειοδοτήσεις σημαντικών επιχειρηματικών μονάδων, ανοιχτόμυαλα σχέδια με ρίσκο και ανάπτυξη, θα ξεσκαλώσουν άμποτε από τα υπουργικά στεναρίκια για να τρέξουν προς τη δημιουργία. Οι στρατιές των διοικητικών συμβουλίων και των κρατικοδίαιτων συμβούλων θα αποδεκατιστούν, ν’ ανοίξει επιτέλους η λεωφόρος της δράσης με έξοδα που θα συμμαζευτούν.
Είναι σημαντικά όλα τούτα, πώς να το κάνουμε. Δικαίως μερικές φορές αγανακτεί ο συμπολίτης από το μελισσολόι των νυμφίων, όμως αν σκεφτούμε πως πια τις στέγες των σχολειών μόνο με δικές μας, τοπικές πρωτοβουλίες και πόρους θα τις συντηρούμε, τότε μάλλον θα μπει στην περιπέτεια πιο κεφάτα. Εξάλλου, το ζήτημα δεν είναι καθόλου καφενειακό, δεν στήνονται πια ξώβεργες για τους ψηφοφόρους, οι ανυποψίαστοι λιγόστεψαν, μερικοί φανατικοί απέμειναν αλλά τούτες τις εποχές τους παρασέρνει το κύμα της αδιαφορίας των πολλών. Και οι δύο ομάδες βλάπτουν τη δημοκρατία το ίδιο : Είτε ψηφίζεις με παρωπίδες ως φονταμενταλιστής μονόχειρας, είτε αρνείσαι να συμμετάσχεις ως δήθεν αγανακτισμένος κόντρα τάχα “…στη φάρα των πολιτικών που ρήμαξαν τον τόπο”…, διαπράττεις ολίσθημα, υποπίπτεις σε πολιτειακή παράβαση. Οι Γάλλοι τον ανόητο τον λένε idiot, τον βαριεστημένο, όποιον ιδιωτεύει και χαλαλίζει τις αρχαιρεσίες για το χουζούρι, όποιον θαρρεί πως η πατρίδα θα ξεβαλτώσει με τηλεκοντρόλ.
Οφείλουμε την ψήφο μας σ’ αυτή τη γη, ψηφίστε Ημαθιώτες. Έχει συντεθεί (Ψωμιάδης – Καραπαναγιωτίδης) ένα ψηφοδέλτιο αξιόμαχο, προσωπικά εξάλλου φιλοδοξώ να πρωταγωνιστήσω. Εντούτοις, αν δεν εμπνέεσθε από την πρότασή μας δεν χάθηκε ο κόσμος, όμως μη γυρίσετε πλάτη στη διαδικασία. Η δημοκρατία απαιτεί συμμετοχή, η αποχή βοηθά τη χωματίλα να εξαπλώνεται, το άκυρο μετριέται σαν συμφωνία σε τύφλωση. Το χωράφι των ιδεών δεν θα καρπίσει χωρίς τους κόπους όλων μας, και μεις μεν οι υποψήφιοι ορίστε, εκτιθέμεθα στην επιλογή σας. Σεις όμως μην αρνηθείτε τη συμμετοχή, μην απογοητευτείτε από των παρατάξεών σας τις πιθανές φθορές, μην ρίξετε νερό στο μύλο της αδράνειας. Ελάτε ιδίως οι νέοι με ψήφο, με άποψη, με πίστη, να δώστε ισχύ στις επιλογές σας, ώστε όποιους στείλετε στα κέντρα των αποφάσεων -ελπίζω θερμά να είμαι ανάμεσα τους- να δώσουν πνοή στων Ημαθιωτών τα χρειαζούμενα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου